Voetbal voor alles

Vanaf mijn vijfde deed ik er alles aan om profvoetballer te worden. Ik ging zelfs liever als jongen door het leven, dan niet te kunnen voetballen.  

Tot mijn zestiende voetbalde ik met de jongens bij Olympia’18 in Boxmeer. In dat jaar begon ik bij Willem II, toen het hoogste niveau van vrouwenvoetbal in Nederland.  

Tijdens mijn carrière maakte ik altijd keuzes waarbij ik mijzelf het beste kon ontwikkelen.

Profvoetbalster

Van mijn zestiende tot mijn eenendertigste was ik profvoetbalster en speelde ik bij verschillende clubs in binnen- en buitenland. Voor het Nederlands Elftal mocht ik 77 interlands spelen.  

Mijn carrière kende zowel uitdagende dieptepunten als glorieuze hoogtepunten. Zo werd ik na een lang herstel van een dubbele beenbreuk in 2014, Europees kampioen in 2017.  

Trots met een traan, dat is de essentie van mijn prachtige voetbalcarrière.